Nieraz mówi się, że koty najlepiej zaadoptować (albo kupować) w dwupaku. To najlepsza sytuacja dla tychże kotów. Mogą brykać razem pod nieobecność posiadaczy, i z tego powodu mają zajęcie. Są dla siebie wzorem kociego zachowania, co jest bardzo ważne w sytuacji świeżych kotów.

Liczni właściele pojedycznego kotka w jakiejś chwili decyduje się na powiększenie kociej rodziny. Nie powinno się jednak pozostawić permanentnego kociego lokatora z nowym nabytkiem bez kontroli. „Dokocenie” powinno odbywać się w okreslonych okolicznościach, tak aby stanowiło jak najmniejszy stres dla każdego kota.

Moja priorytetowa rada to rozmowa z kocim behawiorystą. To specjalista od kocich zachowań, który wspomoże przeprowadzenie kolejnego kota w najbezpieczeniejszy sposób. Podrzucam również kilka uniwersalnych porad, które mimo wszystko warto zastosować.

Przede wszystkim, jeśli to wykonalne, przedstaw kotom ich zapachy. Nim jeszcze przyprowadzisz następnego kota do mieszkania, daj mu jakąś rzecz z twojego domu, a kotu domowemu podłóż np. kocyk drugiego. Z tego powodu będą już znały swoje aromaty i poznanie się będzie łatwiejsze.

dy już oba koty są w twoim domu, nie zmuszaj ich do bezzwłocznego spotkania. Lepiej nawet zadziałać na opak i trzymać nowego kociaka w indywidualnym pomieszczeniu (by ten mieszkający dotąd z wami nie odczuwał stresu, że raptem traci dostęp do swoich ulubionych pomieszczeń). Pozwalaj zwierzakom kontaktować się przez zamknięte przejście: niech wyciągają do siebie człapki, obwąchują itd.

Początkowe spotkania powinny być niedługie i obowiązkowo pod opieką! Zobacz, w jaki sposób do siebie podchodzą. Gdy reakcja jest dobra, możesz spróbować pozwolić im podejść bliżej siebie. Gdy chociaż jeden z zawierzaków jeży się, trzeba je kolejny raz odseparować. Warto również każdy pozytywny kontakt jakoś wynagradzać, np. zabawą, żeby podsycić w zwierzętach pozytywne skojarzenia.

Cały ten proces może zająć parę dni, ale też i kilka tygodni - jest to zależne od tego, jakie cechy charakteru posiadają nasze zwierzęta. Należy jednak przeprowadzić ten proces dokładnie, by obniżyć maksymalnie napięcie i złe efekty. Oba koty muszą czuć, że są chciane, trzeba również uczyć je właściwych reakcji na siebie nawzajem.